Dingen die ik vanaf nu niet meer wil horen...

Ja mensen, ik zit dus regelmatig in een rolstoel.

En als ge de moeite gedaan hebt om mijn vorige post te lezen, dan weet ge ondertussen ook waarom dat het geval is.

Indien niet, ga u in een hoekske liggen schamen (of lees gewoon mijn vorige post).

Maar het is niet omdat ik af en toe in zo'n ding zit, dat ik achterlijk ben of dat ge u als ...kuch... "normale" mens alles kunt permitteren.

Als ge (zoals ik) "toch al efkes" zo'n stoel gebruikt, bestaat de kans dat ge de meest van de pot gerukte dingen al te horen gekregen hebt.

En ik snap ook wel waarom.

Mensen voelen zich nu eenmaal ongemakkelijk als ze in een situatie terechtkomen die ze niet kennen.

Dat is soms ook zo als ze een rolstoelgebruiker ontmoeten, vooral als ze dat niet kennen uit hun familiale of vriendenkring.

Wat volgt is een lijstje van de meest onnozele, bizarre of ronduit kwetsende vragen/opmerkingen die ik tot nu toe al te horen kreeg.

En ja, ik weet dat het meeste ervan "goed bedoeld" is, maar misschien neem ik de dingen soms wel eens minder goed op.

Van dit soort vragen/opmerkingen word ik echt niet warm and fuzzy vanbinnen:

1) "Hey gast, niet zo rap, straks wordt ge nog geflitst!" (brede grijns)

'T is niet omdat ik vier wielen heb dat ik even rap kan als een auto.

Ik zit al zo'n 30 jaar regelmatig in een rolstoel en ik heb dit zinnetje al zo'n duuzd keer gehoord.

'T is al lang niet meer grappig, en evenmin origineel.

Bovendien, als ik u dan toch omver rij, dan heb ik u gewoon niet gezien.

Als ik buiten met dat ding rondrijd moet ik voor mij op de grond kijken om op tijd de kots, hondendrollen of glasscherven te ontwijken.

Voor u is het al niet fijn om daar in te trappen, laat staan voor mij om dat aan mijn handen te hebben plakken (of in het geval van die glasscherven, in mijn handen te hebben steken.)

2) "Wat hebt gij voorgehad?"

Er zijn talloze andere manieren om mij te vragen waarom ik mijn rolstoel soms nodig heb dan vlakaf te vragen: "Zeg, wat is er eigenlijk mis met u?"

Bovendien, als dat uw eerste vraag is als ge mij ontmoet, dan zegt dat meer over ùw social skills dan over de mijne.

Het zijn sowieso uw zaken eigenlijk niet, maar doe misschien eerst eens wat moeite om mij beter te leren kennen?

Als ik u al wat beter ken en ik zie dat ge het eigenlijk wel wilt weten, zal ik daar zelf wel over beginnen.

3) "Hoe snel kunt ge met dat ding?"

Doet dat er nu echt zoveel toe?

Ik snap u wel, 't is een poging tot "koetjes-en-kalfjes-praat", zoals over het weer, maar ik heb het al veel te vaak gehoord.

Om deze vraag eens en voor altijd te beantwoorden: bergop gaat dat ding trager dan bergaf.

En als ik op de stoep sneller dan 6km/h rijd, moet ik wettelijk gezien een helm en een vierpuntsgordel dragen.

Niemand van die wettenmakers in Brussel heeft zich ooit afgevraagd hoe ik dat in godsnaam moet gaan meten, maar bon, we zijn wel meer belachelijke wetten gewoon in dit apenland...

4) "Kent gij "Dinges" toevallig? Die zit ook in ne rolstoel!"

Nee, die ken ik niet.

Gij kent toch ook niet iedereen die dezelfde haarkleur heeft als gij?

'T is niet omdat ik toevallig een handicap heb, dat ik dat andere miljard mensen die er ook een hebben persoonlijk ken.

Wij zijn geen "clubke" of zo.

En ja, er zijn wel degelijk 1 MILJARD gehandicapten op deze aardkloot. (Bron: http://www.un.org/disabilities/default.asp?id=18)

5) "Zit uw lief ook in ne rolstoel?"

Om kort te gaan, nee.

En als dat wel het geval was, wat dan nog?

Ik moet er mee samenleven, niet gij.

6) "Ik zou nog liever doodgaan dan gehandicapt te zijn."

Awel, dat dacht ik als puber ook.

In die tijd was ik een "zelfverminker".

There, I said it.

Ondertussen ben ik echter ouder en wijzer geworden.

Misschien is het tijd dat gij dat ook doet vooraleer ge zo'n onzin uitkraamt?

Want eigenlijk zegt ge: "Goh, ik vind het eigenlijk wel zielig voor u..."

7) "Gij ziet er eigenlijk nog best goed uit voor in ne rolstoel te zitten."

Yep.

Ge hebt het goed gelezen.

Ik zie er "nog best goed uit".

Alsof alleen oerlelijke mensen het "verdienen" om in ne rolstoel terecht te komen.

Wel, mijn beste, 't verschil tussen u en mij is dat ik daaruit kan opstaan als ik wil, gij daarentegen zult altijd een kutkarakter hebben als ge niet verder kunt kijken dan mijne buitenkant.

8) "Goed van u!"

Dit moet zowat het meest verschrikkelijke zijn wat ge tegen mij kunt zeggen als ik een van de "basisdingen" doe, zoals, weet ik veel, gevallen dingen oprapen of überhaupt buiten komen.

9) "Mag ik u een persoonlijke vraag stellen?"

Deze vraag kan eigenlijk maar over 2 dingen gaan: "Wat is er mis met u?" (zie ook punt 2) of "Kunt gij eigenlijk nog seks hebben?"

Het antwoord op de eerste vraag vindt ge in mijn vorige post en vraag twee is en blijft voor u een vraag en voor mij een weet.

10) "Hey rappe, kunt ge eens ne wheelie doen?"

Ja ik kan dat, maar nee, we zitten hier niet in een circus dus ik doe geen kunstjes op commando.

11) "Ik heb ook ooit in ne rolstoel gezeten toen ik bij het skiën mijn been gebroken heb, dus ik weet hoe gij u voelt!"

Ja hoor, tuurlijk, want 6 weken gips omdat uw achterpoot een andere richting uitging dan de rest van uw lijf is echt even erg als een leven lang elk dag van 's morgens tot 's avonds afzien.

12) "Ik kijk echt heel hard naar u op!"

Bij momenten is dit best OK, maar soms word ik hier zelf ongemakkelijk van.

Bijvoorbeeld als ik op café ga.

Ik amuseer mij, leuke sfeer, goede muziek en al mijn vrienden zijn er.

Dan komt er plots een onbekende dit tegen mij zeggen. 

En hop, mijn avond is om zeep, want ik word er - alweer - aan herinnerd dat ik eigenlijk "niet normaal" ben.

Eigenlijk zegt ge: "Als ik u was, ik zou mijn kot niet meer uitkomen."

Als gij naar mij opkijkt, dan is dat fijn voor u.

Doe daar dan iets mee.

Wees gelukkig dat ge niet in dezelfde situatie zit en geniet van de kleine dingen in het leven.

Maar ik hoef er niet aan herinnerd te worden dat ik eigenlijk net hetzelfde aan het doen ben als iedere normale mens, alleen op een iets andere manier.

13) "Ja maar, ik was gehaast en ik stond daar maar vijf minuten geparkeerd..."

Niet doen.

Gewoon, niet doen.

Ten eerste is het simpelweg niet waar, en ten tweede zou ik niet moeten hoeven wachten op een parkeerplaats waar gij sowieso niet moogt staan.

Ik heb ook een drukke agenda, net als gij.

Ga dan 50 meter verder staan en loop op een drafje naar de winkel.

Ik wou dat ik het kon.

14) "Wacht efkes, ik zal u wel helpen!"

Ja, ik weet dat ge het goed bedoelt.

Maar sommige dingen kan ik echt nog wel zelf.

En bovendien, die dingen zorgen ervoor dat ik toch nog een klein stukje waardigheid en zelfstandigheid overhoud.

Zo kan ik voorlopig zelf nog in en uit mijn auto geraken of mijn rolstoel in de koffer krijgen.

Ik apprecieer het echt wel dat ge behulpzaam wilt zijn, maar als ik hulp nodig heb, zal ik daar zelf wel om vragen.

15) "Fijn om te zien dat ge toch nog buitenkomt."

Dit wordt meestal niet gezegd door de mensen die mij al kennen, maar door wildvreemden.

Wat bedoelen ze daar eigenlijk mee?

Denkt ge nu echt dat wij (de rolstoelgebruikers) allemaal kluizenaars zijn?

Geloof mij, de grote meerderheid van de rolstoelgebruikers komt echt regelmatig buiten hoor!

16) "Uw lief is echt wel een toffe. Allez, dat die bij u wil blijven en zo...."

Ja hoor, tuurlijk, want ze blijft alleen maar bij mij "omdat ik anders niemand heb om voor mij te zorgen."

Bij elkaar blijven omdat ge elkaar gewoon graag ziet, is dat nu echt zo abnormaal?

17) "Met de moeite die gij doet en uw positieve ingesteldheid weet ik zeker dat het ooit allemaal wel goed komt!"

Ik wou dat het zo werkte, maar helaas.

Als ge de stekker van een lamp niet in het stopcontact steekt, dan verzeker ik u dat die lamp niet vanzelf zal gaan branden, ge moogt nog zo vaak als ge wilt op de schakelaar drukken.

Ja, voor sommige gehandicapten kan een intensief trainingsschema verbetering brengen.

Maar voor anderen gebeurt er helemaal niks zonder hulp van de (medische) wetenschap
Waarom denkt ge dat ze mij al een keer of 12 hebben opengelegd en vanalles hebben zitten wegknippen, bijsteken en verplaatsen?

Als ge denkt dat "moeite doen" en "een positieve ingesteldheid" voor mij de oplossing zijn om te "genezen", dan zijt ge serieus fout bezig...

18) "Mag ik voor u bidden?"

Hiermee bedoelt ge dus eigenlijk dat ik dat op een of andere manier nodig zou hebben.

Heb ik "in een vorig leven iets verkeerds gedaan" of zo?

Ge moogt gij dat gerust doen van mij hoor, maar 't gaat niet helpen.

Been there, done that.

19) Eender wat tegen mij zeggen alsof ge tegen een peuter praat

Ik heb geen flauw benul waarom wildvreemden dit doen als ze mij in mijn rolstoel zien zitten, maar ik word er echt niet vrolijk van.

En dan heb ik het niet over van die lieve oude oma's.

Die doen ook zo tegen vijftigers.

Ja, ik zit in een rolstoel.

Maar nee, ik zit al een tijdje niet meer in de crèche.

Doe tegen mij maar gewoon normaal, da's voor sommigen onder jullie al moeilijk genoeg...

Als ge al ooit eens een of meerdere van bovenstaande zinnetjes gebruikt hebt tegen mij of een andere rolstoelgebruiker, voel u dan nu niet slecht (tenzij ge regelmatig nummer 13 gebruikt, dan moogt ge voor mijn part ter plekke doodvallen!).

Ge hoeft niet naar mij op te kijken omdat ik mijn leven probeer te leiden zoals iedereen, ondanks de moeilijkheden die ik daarbij dagelijks ondervind.

Een "valide" partner van een "mindervalide" rolstoelgebruiker is geen held(in).

Ze houden gewoon van hun partner, net als elke normale mens.

Ik hoef geen schouderklopje (of erger, een aai over mijn hoofd!) omdat ik mijn kot nog uitkom.
Als meer mensen zouden beseffen dat ik nog steeds een mens ben met een normaal functionerend brein (ik weet het, het is moeilijk te geloven :-p), dan zou een lijstje als dit niet nodig zijn.

Dus "vind dit leuk", "retweet" dit of wat dan ook, en help de wereld weer een klein beetje ten goede te veranderen...